Nafnlausa bréfið og yfirlæknir lýtalækningadeildarinnar

Nafnlaust bréf sem sent var forstjórum Landsspítalans, heilbrigðisráðherra, landlækni, siðanefnd lækna og Læknafélagi Íslands hefur farið mjög fyrir brjóstið á bloggurum undanfarna daga. Þeir eru æfir yfir því að bréfið sé nafnlaust en hafa ekki gefið innihaldi bréfsins neinar gætur. Það er þó hið alvarlegasta í málinu.

Í bréfinu er minnt á það að yfirlæknir lýtalækningadeildar  hafi ekki lengur óflekkað mannorð í þeim skilningi sem krafist sé af yfirlæknum því hann hafi hlotið alvarlegan dóm í fyrra fyrir að hafa ásamt öðrum lækni valdið ungri og heilbrigðri konu sem kom til hans í brjóststækkun 60 % örorku og alvarlegum heilaskaða vegna þess að hjarta hennar stöðvaðist í miðri aðgerð með tilheyrandi súrefnisskorti.

Þetta eru staðreyndir málsins: 1. Samkvæmt starfsreglum Landsspítalans eiga yfirlæknar ekki  að hafa hlotið dóm. 2. Yfirlæknirinn hefur hlotið alvarlegan dóm. Þessi atriði hafa sína sjálfstæðu tilvist óháða öllum bréfum.

Í bréfinu er vakin athygli á því að það sé á ábyrgð stjórnar spítalans og læknisins sjálfs að hann láti af störfum.

Læknirinn er samt enn að störfum.  Forstjóri Landsspítalans, Magnús Pétursson, segir að mistökin komi spítalanum ekki við af því að þau voru gerð utan hans á læknastofu Domus Medica. Hér virðast menn hengja sig í formsatriðum eingöngu og horfa framhjá kjarna málsins. Það er óumdeilanlega sami maður sem var dæmdur og situr sem yfirlæknir á vegum spítalans.

Héraðsdómur Reykjavikur dæmdi lækninn sem sagt fyrir svo alvarleg "mistök" að hann var dæmdur   til að greiða 23 miljónir í skaðabætur.

Læknirinn unir dómnum en samkvæmt orðum lögfræðings Sjóvár-Almennra, Þóru Hallgrímsdóttur , í Morgunblaðinu 24. október viðurkennir hann ekki sök eða skaðabótaábyrgð en greiðir bæturnar af því að málið sé svo stórt og erfitt viðureignar og erfitt yrði að fara með það til Hæstaréttar. Þetta þýðir í reynd að verjendur telja fátt vera til varnar í málinu. Samt er sök neitað. Fram í rauðan dauðann.

Gáum nú vel að því að þegar dómi undirréttar er ekki áfrýjað stendur hann sem fullgildur lokadómur en ekki bara eitthvert annars flokks álit. Dómurinn dæmdi lækninn sannan að sök og til að greiða skaðabætur. Einkaskoðun læknisins um sakleysi sitt breytir ekki lögfullri sekt hans.

Þessi maður er samt enn yfirlæknir  á Landsspítalanum. Enginn sem valdið hefur þar á bæ gerir neitt í málinu annað en beita hártogunum um læknastofu úti í bæ.

Gáum nú að gerðum læknisins frá öðru sjónarmiði. Með því að neita sök en greiða konunni samt bæturnar gerir hann hana að gustukamenneskju. Bæturnar eru þá ekki réttur hennar heldur ölmusa. Með þessu lítilsvirðir læknirinn konuna og er þó raun hennar ærin fyrir.

Gáum loks að því að svo virðist sem tryggingarfélagið Sjóvá-Almennar greiði bæturnar en læknirinn standi fjárhagslega jafn sléttur eftir sem áður. Og hann situr enn í starfi þvert á starfsreglur spítalans.

Konan er hins vegar úr leik í lífinu og fær ekki annað tækifæri.

Morgunblaðið segir að félag lýtalækna beri fyllsta traust til yfirlæknisins. Enginn bjóst svo sem við öðru. En í rauninni er félagið þar með enn að þyngja raun konunnar með þeirri afstöðu.

Þannig standa þá málin.

Nú beinast öll spjót að stjórn Landsspítalans, heilbrigðisráðherra, Landlækni, Læknafélaginu og Siðanefnd lækna.

Athugasemdir

[Ólafur Þórðarson, 26.10.2007 kl. 14:44]

Þetta eru alvarleg mál og dæmigert að nota "nafnleysis"paranoju til að drepa málinu á dreif.

[Kristján Magnús Arason, 26.10.2007 kl. 20:18]

Þetta er kannski ástæða þess að bréfið var nafnlaust:  Ótti við að ekkert yrði gert og síðan myndu "hefndaraðgerðir" fylgja í kjölfarið.

Eins og þú bendir réttilega á, stendur bréfið alveg sjálft óháð því hver skrifaði það.  Það bendir nefnilega á auðveldlega staðfestar staðreyndir.

[Kristjana (IP-tala skráð) 27.10.2007 kl. 00:20]

Siggi farðu varlega í þínum dómum og líttu þér líka aðeins nær!

Í svona málum verður allt að vera á tæru og það veistu betur en flestir

k

[Sigurður Þór Guðjónsson, 27.10.2007 kl. 11:54]

Dómarnir í þessari færslu eru ekki harðari en í öðrum bloggfærslum um sama efni - ganga bara ekki í sömu átt. Mér finnst bara svo mikill ranglætisbragur á þessu máli og koma fram svo mikið virðingarleysi gagnvart sjúklingum af öllum sem nefndir eru nema dómstólunum. 

[Svava frá Strandbergi , 27.10.2007 kl. 15:34]

Læknamafían stendur saman undir kjörorðinu. 'Sameinaðir stöndum vér, surndraðir föllum vér.' Ég lét fyrir rúmu ári sprauta 'eyðingarefni' æð á öðrum fætinum á mér, bæði vegna þess að mér var illt i þessarri æð og líka vegna þess hégóma að mér fannst þetta lýti.
Um leið og læknirinn var búinnn að sprauta í æðina varð hún grunsamlega svört. Daginn eftir var mér orðið mjög illlti í henni. Það var komi drep í æðina. læknirinn hafði  hreinlega drepið æðina og vefinn í kring. Ég átti í þessu á 10 mánuði þurfti m. a. að láta svæfa mig til þess að skera drepið burt og vera á sýklalyfjum í óteljandi mánuði og láta reglulega skipta á sárinu.
Eftir stendur ljótt ör á fætinum, þjáningar og peningaútlát. En ég vissi sem var að ekkert myndi þýða neitt að kvarta undan lækninum.

Þessi fegrunaraðgerð varð að sannkallaðri 'lýtagerð' 

[Margrét (IP-tala skráð) 28.10.2007 kl. 11:57]

Er það ekki bara heila málið að læknum ber að hafa vit fyrir fólki og neita að gera hinar ýmsu aðgerðir sem engum heilvita manni dytti til hugar að fara fram á nema (konum)hér verða konur æfar.! Stækka brjóst og fjarlægja eitthvað sem er bara hægt með góðu móti að lifa við. Svæfingar eru alltaf innígrip og aldrei hættulausar. Munum það.!

[Sigurður Þór Guðjónsson, 28.10.2007 kl. 20:53]

Málið er ekki að mistök séu gerð undir einhverjum kringumstæðum heldur það að reglur Landsspítalans virðast ekki vera virtar. Málið er ekki mistökin fyrst og fremst heldur viðbrögðin við þeim.