Ég og löggan

Vinkona mín hringdi í mig í gærkvöldi og spurði hvort ég hefði nokkuð lent illa í löggunni. Ég virtist hafa á henni svo illan bifur að sér hefði nú bara dottið þetta í hug.

Kannski hefur fleirum dottið þetta í hug.

En þessu er fljótsvarað: Ég hef aldrei lent í löggunni. Ég hef aldrei verið handtekinn enda ekki að drekka og dópa og fremja glæpi. Ekki einu sinni að pissa á almannafæri.  

Ég hef sem sagt ekkert sérstakt á móti löggunni. Mér finnst meira að segja eins og mörgum öðrum að Jón Geir sé rosalega krúttlegur.  

Hins vegar komu þarna upp tvö löggumál á sama tíma sem ég skrifaði um, stóra Jóns Geirs búningamálið og  litla guttamálið með víkingasveitinni. Finna má að hvoru tveggja án þess að vera á móti löggunni svona yfirleitt. 

Það er því bara tilviljun að ég skuli hafa verið að skrifa tvisvar núna gegn blessaðri lögreglunni sem er sómi og skjöldur landsins þegar menn lenda í vandræðum. 

Mér er síður en svo alls varnað þegar lögreglan er annars vegar. Aldrei mundi ég ybba gogg við hana ef hún birtist á sviðinu þar sem ég væri, en mér skilst að hún megi hvergi láta sjá sig án þess að verða fyrir einelti og aðkasti. Ég mundi hins vegar lúffa þegar í stað og verða eins og bráðið smjer. 

Þetta vildi ég sagt hafa um mig og lögguna tll að létta af vinkonum mínum og vinum þungum  áhyggjum.  

Athugasemdir

[Þorkell Sigurjónsson, 16.9.2007 kl. 20:00]

Þungu fargi af mér létt. Já, það er alveg rétt hjá þér, hann Geir Jón er krúttlegur og góður.