Útlendingalögin árétta mannúðarsnjónarmið

Mörður Árnason varaþingmaður hefur mælst til þess að dómálaráðherra taki upp mál Paul Ramses og kalli hann aftur til landsins. Það er Birni í lófa lagið að gera ef hann vill.

Á heimasíðu sinni í gær sakaði ráðherran gagnrýnendur sína í þessu máli um að stjórnast af tilfinningasemi en stjórnsýslan yrði hins vegar að styðjast við lagaleg rök í gerðum sínum.

Auðvitað! Og einmitt það var ekki gert. Lög þarf reyndar alltaf að túlka og skýra eftir eðli þeirra og anda. Meðal þeirra atriða eru mannúðarrök sem dómsmálaráðherra mundi líklega kalla tilfinningaleg rök í niðrandi merkingu. Í skilningi sínum á anda, já, beinlís bókstaf laganna,  hefur Útlendingastofnun og dómsmálaráðherra einmitt orðið á í messunni eins og sýnt verður fram á hér að neðan.

Í fyrsta lagi er ekki skylt að fara eftir heimild Dyflínarsamningsins um að senda flóttamenn til þess lands sem fyrst tók við þeim.  Það er frjálst val eins og á milli góðs og ills.

Haukur Guðmundsson fullyrðir að eiginkona Paul Ramses dvelji hér ólöglega. Reyndar hafa engar frekari skýringar á þessu komið og það hefur m.a. Toshiki Toma prestur innflytjenda gagnrýnt. Ef lagaskilningur Hauks er að þessu leyti eins klár og í því atriði sem nú verða færð rök fyrir býð ég ekki í trúverðugleika staðhæfingar hans

Jafnvel þótt eiginkonan dveldi hér ólöglega  stendur nefnilega svo í Lögum um útlendinga, 11.gr., skilyrði dvalarleyfis: "Veita má útlendingi dvalarleyfi, þótt skilyrðum sé annars ekki fulnægt, ef rík mannúðarsjónarmið standa til þess eða vegna sérstakra tengsla útlendings við landið."

Það er sem sagt ótvírætt tekið fram í landslögum að taka beri tillit til mannúðarsjónarmiða, öðru nafni tilfinningalegra raka.

Í 20. gr. segir að heimilt sé að vísa útlendingi úr landi ef hann dvelur ólöglega í landinu. Það er ekki skylt. Það er matsatriði út frá mannúðarsjónarmiðum meðal annarra sem ekki aðeins eru innbyggð í anda laganna heldur stendur þar beinlínis skýrum stöfum. Auk þess er sérstaklega tekið fram í lögunum að brottvísun af  einmitt þessum ástæðum, ólöglegri dvöl (og ýmsum fleirum reyndar) "skuli ekki ákveða ef það með hliðsjón af málsatvikum og tengslum útlendingsins við landið munu fela í sér ósanngjarna ráðstöfum gagnvart honum eða nánustu aðstandendum hans."

Þegar ég í færslu minni í gær gagnrýndi Sigmar Guðmundsson í Kastljósi fyrir að vera illa undirbúinn og sýna linkind við forstjóra Útlendingastofnunar hafði ég meðal annars þessi atriði í huga í Lögum um útlendinga.

Aðalröksemd Hauks um það að gæta verði „jafnræðisreglu" við afgreiðslu mála og eitt verði þá yfir alla að ganga  fellur því um sjálfa sig af því að lagabókstafurinn segir annað. Hann gerir sérstaklega ráð fyrir frávikum vegna eðli mála. Allt það eðli  hnígur að mannúðarsnjónarmiðum.

Þegar Björn Bjarnason skrifar "Ákvarðanir innan stjórnsýslunnar byggjast á þeim ramma, sem þeim eru settar í lögum og reglum", og þykist þar með vera að hafna tilfinningum,  blasir við að stofnunin leit einmitt framhjá mikilvægum lagaboðum í afgreiðslu þessa máls.

Jú, Haukur neitar því að Paul Ramses hafi haft mikil tengsl við Ísland. Hann neitar því þá eflaust að taka beri nokkuð mark á skráðum mannúðarákvæðum Útlendingalaganna. Verkin hans tala.

Sú "tilfinningalega" gagnrýni sem andstæðingar dómsmálaráðherra hafa sett fram í þessu máli hnígur auðvitað að þessum mannúðarþáttum sem eru festir í landslög um útlendinga. Hún er ekki einhver óljós tilfinningasemi. Hún er krafa um að landslög séu ekki fótum troðin.

Það var þó gert miskunnarlaust við afgreiðslu máls Paul Ramses. Og það er hrikalegt að sjálfur dómsmálaráðherrann skuli verja það athæfi.

En hann getur enn séð sig um hönd.

Virt landslög og sýnt kristilega mannúð í verki.

 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 identicon

Takk fyrir frábæra grein Sigurður, mér skilst að samstarfskona Paul í ABC barnahjálpinni hafi staðfest í fréttum að margsinnis hafi öryggislögreglan komið og leitað Pauls og eins og málum er háttað í mörgum ríkjum Afríku þá þarf ekki að spurja að því ef þeir hefðu fundið hann.  Gufað upp og aldrei sést meir er þeirra háttur án þess að opinber dauðalisti sé til.  Ég finn til skammar að horfa upp á stjórnsýsluna í þessu máli og þá sérstaklega Björn Bjarnason ráðherra sem greinilega má ekki vera að því að skoða þetta mál að neinu leyti.  Hann er svo sem ekki sá klókasti í bransanum miðað við að fatta ekki að allar útstrikanirnar á sínum tíma voru skilaboð kjósenda ..... spurning um að vinna traust þeirra aftur ?

Jón Halldór (IP-tala skráð) 5.7.2008 kl. 20:15

2 Smámynd: halkatla

þetta er þessum mannfíflum til svo mikillar skammar og háðungar, ég skil ekki hversvegna réttur barnsins til að hafa pabba sinn hér og mömmu sína ó-ofsótta svona fyrstu mánuði ævinnar er ekki aðalatriði þessa máls! (þangað til þau verða send friðsamlega til Svíþjóðar - ef það er svona lífsnauðsynlegt að losna við þetta góða fólk héðan )

Ég held og þetta er bara mín skoðun, að það finnist varla illgjarnari, glataðri, miskunnarlausari og ömurlegri pólitíkus miðað við höfðatölu í neinu Evrópulandi, amk ekki í þeim sem við berum okkur saman við, heldur en Björn Bjarnasaon (enginn getur komið með rök gegn þessu, amk ekki fólkið sem ég þekki)  ef þessir menn verða ekki hreknir úr embætti með skömm þá gefst ég uppá íslendingum yfirhöfuð!

halkatla, 5.7.2008 kl. 22:29

3 identicon

Þótt að lögin gefi svigrúm til túlkunar þýðir það alls ekki að sú túlkun sé ekki fordæmisgefandi. Með hverjum úrskurði er verið að skýra lögin, þ.e hvað það þýði að hafa sterk tengsl við landið og hvaða rök teljist til ríkra mannúðarsjónarmiða.

Annars hef ég ekki myndað mér skoðun á málinu þar sem ég hef ekki forsendur til þess að gera það. Þær upplýsingar sem hafa fengist úr fréttum um málið hafa verið  mótsagnakenndar, Ramses greinir á við útlendingastofnun um málsatvik og síðast en ekki síst munu aðstæður í Kenýa ekki vera þannig að margir gerist pólitískir flóttamenn. Raunar má það vera að Ramses sé sá eini.

Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 5.7.2008 kl. 22:39

4 identicon

Þú Hans.

Þrjátíu pólitískir flóttamenn frá Kenya sóttu um hæli í Svíþjóð bara árið 2007. Ef þrjátíu hefur tekist að komast til Svíþjóðar, hversu margir hafa þá ekki komist til nágrannaríkja í Afríku eða Suður-Evrópu.

Það þarf ekki að leita lengi á netinu til að sjá hvernig ástandið er í Kenýa.

Það er bara vor ástkæri dómsmálaráðherra sem tekst að sjá eitthvað annað...

Jón Bragi (IP-tala skráð) 6.7.2008 kl. 19:17

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband