Júlí er að glutra niður methitanum

Meðalhitinn í júlí í Reykjavík mun að öllum líkindum ekki verða sá mesti í sögu mælinga. Hann er núna í 13.1 stigi og hefur lækkað um 0.1 stig síðan hann var hæstur þ. 23. en hafði þá lengi verið í sömu tölu. Hlýjasti júlí hingað til var 1991, 13.0 stig. Ágúst 2003 var 12.8 stig og einnig júlí 1936, júlí 1917 og 1842 voru með 12.7 og júlí 1944 og 1939 og ágúst 2004 (hitabylgjumánuðurinn) voru með 12.6.  

Samkvæmt veðurspám fyrir næstu daga mun mánuðurinn fara lítillega kólnandi og eftir spánum að dæma gæti lokatalan orðið svona 12.7-12.8 stig. Það verður algjört svindl ef hún fer lægra! 

Meðalhitinn í júlí 1961-1990 er aðeins 10.6 stig en 1931-1960 var hann 11.2 (eða 11.4 eftir því við hvaða stað er miðað í borginni). Takið eftir mismuninum á meðaltölunum! Síðustu tíu árin er meðalhitinn í Reykjavík 11.4 stig í júlí og meðalhiti annarra mánaða þessi ár er fyllilega sambærilegur, reyndar hærri um sumarið, við hitann á hlýindaárunum 1931-1960 nema mars og maí eru ofurlítið kaldari. Og árshitinn er hærri en 1931-1960, hvað þá 1961-1990. Ekki nenni ég fyrir nokkra muni að fara að dispútera afhverju kólnaði eftir 1960 og afhverju hlýnaði svo aftur fyrir svo sem áratug. Ég læt þær pælingar eftir mér snjallari gróðurhúsameisturum og besservisserum. Ég er hins vegar algjör lesservisser. 

Það eru mikil vonbrigði að þessi júlí skuli ekki standa sig í methitanum. Þetta er svona eins og landsleikirnir hjá "strákunum okkar" sem eru alveg að vinna leikinn en glutra svo öllu niður á síðustu mínútunum en "stelpurnar okkar" standa sig hins vegar alltaf! Ólíkt er samt veðrið merkilegra fyrirbæri en eitthvað spark út í loftið, hvort sem það er gert með höndunum eður fótunum!

Í fyrrinótt fór hitinn í borginni í 8.9 stig en hafði þá  ekki farið niður fyrir 10 stig í 11 sólarhringa. Það er með því lengsta sem gerist. Lengsta tímabilið er frá 22. júlí til 6. ágúst 1991 eða 16 dagar og 12 dagar 1939, frá 29. ágúst til 9. september. 

Sólarstundir í bænum eru nú komnar upp í 182 sem er þá þegar 11 stundum fleiri en í meðallagi fyrir allan júlí. Úrkoman er aftur á móti aðeins 21 mm en meðaltal alls mánaðarins er 52 mm. Í nótt var úrkoman ekki mælanleg en næstu viku þar á undan hafði rignt hvern sólarhring, en aðeins tvær nætur í mánuðinum þangað til, þ. 2. 3,4 mm og þ. 6. 1,6 mm, og eftir 18. júní rigndi aðeins lítillega 21. júní, 0.1 mm, en var annars alveg þurrt út júní.

Úrkoman frá 18. júní til 18. júlí var því aðeins 5,1 mm og úrkomudagarnir voru þrír.     

Þannig var þá hinn margumtalaði þurrkur. Og maður lætur sér fátt um finnast. Ekki nenni ég að leita að öðrum þurrkatímabilum að sumri því ég hef nú einmitt lagst í leti eins og sést á þessasri bloggeyðu sem verið hefur eftir að ég kom heim frá sólarsælunni á Krít. Þar hefur hitinn aftur rokið í 40 stig en meðan ég var þar fór hann aldrei hærra en 34 stig á löglega og almennilega mæla.  

Reyndar hef ég síðustu daga verið önnum kafinn við að skipuleggja ferðir nokkurra manna á slóðir tónskáldsins Franz Schuberts í Vínarborg og víðar um Austurríki, Ungverjaland og Slóvakíu. Ætlunin er að leita uppi bókstaflega alla sögustaði sem tengjast honum og nefndir eru í sæmilega áreiðanlegum heimildum. Ég veit ekki til að slík ferð hafi nokkru sinni verið farin.  

Þetta hefði þótt merkilegt framtak ef einhver annar en ég stæði fyrir því! En ég er nú svo hógvær og í hjarta lítillátur að ég læt mér líka fátt um þetta finnast!

 

Súrt í broti

Svo ég fari nú loksins að tala í alvöru eftir að ég fór í fríið verð ég að viðurkenna að mér finnst dálítið súrt í  broti að þessi einmuna veðurblíða í Reykjavík og víðar skuli nú einmitt hafa komið þegar ég var víðs fjarri. Það er alls ekki gefið að sagan endurtaki sig meðan ég lifi.  

Eins og lesendur þessarar síðu vita er ég æstur veðuráhugamaður og hef fylgst daglega með veðrinu í fjörtíu ár og lesið allt sem ég hef komið höndum yfir um íslenskt veður fyrr og  síðar. Ég veit því vel að ég hef verið að missa af sögulegum atburðum í verðurfarslegu tilliti.

Og svo vitum við öll að gott veður er hvergi eins gott og á Íslandi!

Í gær var meðalhitinn í Reykjavík kringum 13,2 stig, næstum því þrjú stig fyrir ofan það meðallag sem nú er í gildi. Aðeins júlí 1991 stenst einhvern samanburð við þennan að þessu leyti. Svo er það þurrkurinn sem er einsdæmi. Merkilegastur er hann kannski vegna þess að enginn kuldi hefur fylgt honum.

Það er líka óvenjulegt að engin sérstök hitabylgja hefur komið til að halda uppi þessum háa meðalhita heldur verið nokkuð jafn og fínn hiti. Ef glæsileg bylgja kæmi nú eftir svona viku, en væri áfram hlýtt þangað til, gætum við kannski fengið fjórtán stiga júlí! Það ætti sér enga hliðstæðu.  

Við bíðum spennt! 

 

Ég hefi fundið

Nú er ég víst búinn að sjá það markverðasta sem heimurinn hefur upp á að bjóða. Ég er búinn að sjá Krít og hana Zóu og asnana hennar. Ég hef lengi haft sterkan grun um að ég ætti einhvers staðar sálufélaga í þessari voluðu veröld. Og nú veit ég það með vissu. Og verð vísast aldrei  samur maður - eða asni - eftir.