Hvað gerir septemberinn okkar?

Meðalhitinn í september í Reykjavík er nú 12,7 stig eða 4,3 stig yfir meðallagi. Aðeins einn dagur,  sá 13., hefur verið undir meðallagi.  Ef mánuðurinn yrði 4,3 stig yfir meðallagi allt til loka yrði hann á mörkunum að vera hlýjasti september sem mælst hefur.

Því miður eru ekki miklar líkur á að svo verði, hvað þá að hann verði enn hlýrri. 

En það er alls ekki útilokað að sumarið í heild, júní til september, eigi eftir að verða það hlýjasta sem mælst hefur. Og miða ég þá við núverandi staðsetningu Veðurstofunnar. En þá verður meðalhitinn í september að ná 9,8 stigum. Það er ansi há tala og hefur ekki náðst nema fimm eða sex sinnum frá aldamótunum 1900. 

Ég giska á, eftir spám,  að þ. 20. verði meðalhitinn í þessum september kominn niður í um 11 stig. Þá þyrfti það sem eftir er að ná 7,6 stigum að meðallagi. Það er 1,2 stigum yfir meðallaginu 1961-1990 fyrir síðasta þriðjung septembermánaðar en hins vegar í meðallagi miðað við 1931-1960.

Munurinn á meðalhita mánaðarins milli þessara tveggja tímabila er ótrúlegur og ekki meiri í neinum mánuðum nema nóvember og desember.

Satt að segja finnst mér það nokkuð snautlegt ef september ætlar alveg að hrynja. Það er nú ekki nema 15. í dag. En hitinn mun varla merja mikið meira en fara upp í 10 stig í Reykjavík í dag ef hann þá gerir það.

Fáir dagar ársins finnst mér eins sjarmerandi sem síðseptemberdagar, ekki síst um jafndægur,  sem eru bæði bjartir og hlýir. Þá verður hitinn að ná tíu stigum, það er hins vegar ekkert varið í bjarta daga með 6-8 stig hita. Þeir eru tvímælalaust annars flokks. Og hitinn má ekki bara merja tíu stigin einhvern tíma dagsins heldur vera yfir þeim, helst 10-13 stig alveg frá hádegi til kl. 6 síðdegis. Svona dagar geta hæglega komið. Og þegar þeir koma kemst ég alltaf í einvers konar kveðjustemningu. Aldrei að vita nema maður lifi ekki næsta vor. Ég fer að hlusta á 19. aldar síðrómantík, Ljóð jarðar eftir Mahler eða Fjóra síðustu söngva eftir Richard Strauss sem fluttir  verða  á  næstu sinfóníutónleikum, tala nú ekki lagið September sem er eitt af lögunum í þeim flokki.

Stundum komu ekki svona dagar síðla í september i Reykjavík, annað hvort bara skýjaðir og regnþrungnir dagar eða ískaldir norðanáttadagar sem vekja upp októberstemningu. En þessi síðsumarsblær sem ég er að vísa til er septemberfyrirbrigði. Það er einstakur blær yfir veröldinni þegar slíkir dagar koma, trén eru enn laufum skrýdd til að sjá og birtan er sumarbirta en ekki jafn skær og um hásumarið. Það er síðrómantísk birta, mild, munúðarful og seiðandi.

Til að menn skilji hvers konar daga ég á við kemur hér kort með einum slíkum.

Skyldi maður upplifa svona góða daga seint í þessum mánuði? 

Hér er svo áfram hægt að fylgjast með september, bæði í Reykjavík og á Akureyri, blaði eitt og tvö í fylgiskjalinu.  

 

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• rv_2010_8_10_0.xls