Óhjákvæmilegt að gera opinbera rannsókn

Er ekki óhjákvæmilegt að við fetum í fótspor Norðmanna í hliðstæðum málum og gerum  opinbera rannsókn á því sem átti sér stað í Breiðuvík og borgum þolendunum bætur og sjáum til þess, ólíkt Norðmönnum, að þær verði greiddar?

Má svo ekki leiða þá sem ábyrgð báru á þessum ósköpum fram á sjónarsviðið?

Ef mönnum finnst það óviðeigandi "leit að sökudólgum" legg ég til að ríkisvaldið veiti í staðinn öllum drengjunum sakaruppgjöf og uppreisn æru fyrir þau brot sem þeir hafa framið eftir að vistinni lauk og fram á þennan dag.

Það er nú algjört lágmark. 

Dónaleg spurning

Svona spyr hún Aðal-Heiða  á bloggsíðu sinni:

"Af hverju eru stelpurnar í femínistafélaginu ekki búnar að senda út harðorða yfirlýsingu um Breiðavíkurmálið? Af hverju er ég viss um þær væru búnar að skrifa grein eftir grein nú þegar ef stúlkur hefðu verið vistaðar þar?"

En ég mundi ekki þora fyrir mitt litla líf að spyrja svona dónalegrar spurningar hér á hinu siðavanda Allra veðra von. Þá mundi skella á mér algjört fárviðri haturs og fyrirlitningar frá öllum sætustu stelpunum.

Og líka þeim ljótustu.

Og hvar er þá réttlætið?

Miklu ljótara en ráðherrahneykslið í sjónvarpsfréttunum um Byrgið var að heyra í Kastljósi frásögn Bárðar R. Jónssonar þýðanda á níðingsskapnum sem viðgekkst árum saman á vistheimilinu í Breiðavík. 

Þótt þetta sé í fyrsta sinn sem slíkur vitnisburður kemur fram opinberlega hefur þetta þó verið á ýmsra vitorði í næstum því hálfa öld. 

Bárður efast um að réttlætið nái nokkru sinni fram að ganga. 

En getur þessi fyrirmyndarþjóð látið slíkt viðgangast? Er það ekki siðferðileg skylda þjóðfélagsins, líka stjórnmálamannanna, að bæta þetta ranglæti? 

Ofan á líkamlegar barsmíðar virðist þarna hafa verið framið kynferðislegt ofbeldi gegn drengjum, jafnvel í stórum stíl árum saman. Skiptir það kannski engu máli af því að það voru drengir sem áttu í hlut?

Við getum ekki bara litið undan og látið sem ekkert sé.  

Og hafi Bárður þökk fyrir að segja frá þessu af öðru eins æðruleysi og jafnarðargeði og hann gerði.

Viðbót: Það segir reyndar á textavarpinu að svartri skýrslu  um ástandið á Breiðavíkurheimilinu hafi verið stungið undir stól árið 1975. Hverjir stungu henni undir stól? Má ekki grafa það upp? Er það kannski nornaveiðar og "leit að sökudólgum"? Hvað með sálarheill drengjanna sem stungið var undir stól með skýrslunni? Skipti hún engu máli? Svarið liggur í augum uppi. Hún skipti stjórnvöld sem þá voru engu máli. Skýrslunni var vitanlega stungið undir stólinn einmitt til þess að hlífa stjórnvöldum í óþægilegu máli. Börnin skiptu þau alls engu máli.  

Alls engu máli. 

Og svo er  það spurningin. Hvar er Breiðavík nútímans, sem Bárður telur víst að sé til? Og ef hún finnst: ætli nokkur beri ábyrgð á henni? Kannski Framsóknarflokkurinn?

 

Eigin völd framar þjóðarhag

Ljótt var að sjá í sjöfréttum Ríkissjónvarpsins að fjórir ráðherrar ríkisstjórnarinnar vildu ekki svo mikið sem tala við fréttamenn um Byrgismálið. Samt vissu þeir af svartri skýrslu um það. En þeir létu sig það engu skipta. Og nú vilja þeir ekki bera ábyrgð á neinu. Orð formanns Framsóknarflokksins um það að félagsmálaráðherra hafi þegar axlað ábyrgð á málinu voru dæmigerð sjálfvirkmælskubrögð sem notuð eru í pólitík. Algerlega innantómt þvaður.

Það er einmitt svona blaður sem veldur óbeit margra á stjórnmálum. Hvernig geta þessir menn ætlast til þess að kjósendur vilji hafa þá áfram við stjórn þegar þeir gefa þjóðinni langt nef  og kannast ekki við neina ábyrgð? Þetta kemur ekki sérstökum stjórnmálaflokkum neitt við. En það sýnir vel hve rotin stjórnmálin eru yfirleitt og hvað flestir stjórnmálamenn eru nauða ómerkilegir. Fáir þeirra virðist öðrum betri að þessu leyti.

Alltaf skulu þeir fremur hugsa um hag eigin flokks, völd sín í frumstæðasta skilningi, fremur en velferð þjóðarinnar.   

 

Dómarar handbendi stjórnvalda

Það er óhugnanlegt, sem Kjartan Ólafsson hefur nú upplýst, að dómarar afgreiddu beiðnir stjórnvalda á kaldastríðsárunum um pólitískar símahleranir alveg sjálfvirkt og án þess að leggja nokkurt efnislegt mat á þær. Það er reyndar mótsögn í því þegar Kjartans segist bera fullt traust til dómara landsins þó þetta sýni einmitt að þeim var ekki treystandi. Þeir voru handbendi stjórnvalda. Og það eiga menn ekki að afsaka.

Einstaklingar eru á öllum tímum býsna varnarlausir gagnvart stjórnvöldum og menn eiga ekki að rétttlæta hleranir á kaldastríðsárunum með tilvísunum til pólitísks tíðaranda eins og allir keppast nú við að gera.

Má annars ekki birta nöfn þessara ístöðulausu dómara? Eru þeir alveg heilagir?  

Frábærir innflytjendur

Það er orðið áberandi hvað útlendingar eru margir við afgreiðslu í búðum. Í dag rakst ég inn í fatabúð og fór að skoða vetrarklæðnað. Það afgreiddi mig ótrúlega ljúf og eðlileg kona sem er alla leið frá Ukraínu. Hreimurinn á íslenskunni hennar var fullur af mýkt og framkoma hennar var afburða sjarmerandi. Mjög ólík þessum hryssingslegu og fýlulegu Íslendingum. Í matvörubúðinni minni er líka oft útlend  skvísa að afgreiða og talar kolruglaða íslensku. En almennilegheitin og broshýran eru ósvikin og tala sínu skiljanlega máli.

Um daginn fór ég um hálfan bæinn til að kaupa eina tengisnúru og mætti alls staðar skætingi og illsku frá sjálfumglöðum löndum mínum svo ég var niðurbrotinn maður þegar ég  staulaðist uppburðarlaus inn í afskekkta snúruverslun. Þar kom á móti mér kolsvartur gaur, brosandi af hlýju og kaþólskri hamingju og hreinlega vafði snúrunni sem mig vantaði um sálina í mér. Hann sagði að ég væri alltaf  velkominn aftur og það fór ekki á milli mála að hann meinti það. Ég var glaður og kaþólskur það sem eftir var dagsins.

Mikið er það ánægjuleg þróun að fólk sé farið að afgreiða í búðum sem maður er ekki skíthræddur við. Vonandi eykur þetta útlenda og frábæra fólk kyn sitt sem mest með Íslendingum af gamla harðlífisskólanum.

Það veitir sannarlega ekki af að bæta þjóðareðlið.