Opið bréf frá Mala til Egilsstaðabúa

Gestaskrifari á bloggi dagsins að þessu sinni er enginn annar en hinn nafntogaði Mali sem klórað hefur saman eftirfarandi galopið bréf til Egilsstaðabúa: 

Í Fréttablaðinu í dag er frétt um það að 26 meira en vafasamir einstaklingar (hvað búa annars margir á Egilsstöðum) hafi safnað undirskriftum til bæjarfélagsins um að skera upp herör gegn ''kattaplágu'' sem þeir segja að þar geysi. Og svo virðist af fréttinni að bæjarfélagið ætli að bregðast við þessari fámennisklíku með herferð gegn köttum með blóðirennandi raðmorðum í stórum stíl.

Þrátt fyrir þetta segir bæjarstjórinn að vandræði vegna katta séu ekki meiri á Egilsstöðum en annars staðar.

Það er einmitt. Og kettir hafa verið í þéttbýli síðan það myndaðist á Íslandi og auðvitað í sveitum þar á undan. Það er þó ekki fyrr en á allra síðustu árum sem sumir eru orðnir óðamála og illmála út af ''plágunni'' sem þeir allt í einu eru sagðir vera.

Hvers vegna?

Vegna þess að til er til fólk sem er ekki aðeins meinilla við ketti heldur hatar þá beinlínis út af lífinu. Af einhverjum ástæðum hefur þetta grimma og guðlausa vandræðafólk fengið meira vægi en áður og veður nú uppi í bæjarstjórnum og í fjölmiðlum.

Fulltrúi þessara 26 hvumleiðu Egilsstaðabúa, Þórhallur nokkur Þorsteins,  eys úr hatursskálum sínum í Fréttablaðinnu. Hann kvartar hástöfum með ámáttlegum orðum yfir því að barnabörn sín, sem áreiðanlega eru andstyggilegir óþekktarormar, geti ekki lengur verið úti vegna katta sem geri þarfir sínar í blómabeð þar sem fagrar skrautjurtir og blóm eigi að spretta. 

Ýmislegt getur vitanlega farið miður í kattheimum eins og í mannheimum. En þessar lýsingar Þórhalls eru áreiðanlega stórýktar ef ekki bara hrein lygi.

Þær eru það sem venjulega er kallað hatursáróður.

Í bakgarðinum þar sem ég á heima, stóru porti með einkagörðum í kring, eru margir kettir, hver öðrum skemmtilegri og vitrari. Oft tökum við bræður þar mal saman um landsins gagn og nauðsynjar.  Aldrei hef ég á minni lífsfæddri ævi rekist þar á kattaskít og aldrei fundið kattarhlandslykt, en hins vegar er ekki farandi um undirgöng í nágrenninu vegna stækrar mannahlandfýlu úr einhverri álíka mannfýlu og þessum Þórhalli.

Við sómakisur þurfum auðvitað að kúka og pissa ekki síður en Þórhallur. En við förum fínlega í það samkvæmt okkar náttúrlega eðli og oftast í kassann okkar heima og gerum það til dæmis alls ekki í fjölmiðlum.

Það er fyrir neðan virðingu okkar. 

Það er engin raunveruleg kattaplága í þessu landi. Hins vegar eru manntuðrur eins og Þórhallur Þorsteins orðnar meiriháttar plága hvar sem þær láta til sín taka í þjóðlífinu. Og bæjarstjórnir og aðrar stjónir sem hlaupa eftir fordómum þeirra og hatursæði eru ekkert annað en mann-og kattfjandsamlegar fasistabullustjórnir.

Þórhallur erkibulla Þorsteins, sem ég mundi klóra úr augun ef ég næði til hans, hótar því að þeir vondu einstaklingar sem hugsa eins og hann muni grípa til sinna eigin ráða gegn köttum, sem sagt fari í algjört holókast, ef bæjarstjórnin muni ekki leysa gyðingavandamálið í bænum... nei, kisuvandamálið vildi ég sagt hafa, kemur út á eitt því söm er gjörðin og samt er hjartalagið.

Við kettir trúum því að til sé fleira gott fólk en vont fólk. Og ég skora á góða Egilsstaðabúa, menn og kisur, að rísa upp gegn vondu Egilsstaðabúunum og berja niður með harðri hendi og klóm og kjafti þessar siðlausu og guðlausu ofóknir gegn hinu göfuga kattakyni. Þær eru blettur á bæjarfélaginu. 

Við treystum því að allir kattaunnendur muni grípa til sinna eigin ráða gegn þessu morðóða hyski, svo ekki þurfi að spyrja að leikslokum, ef bæjarafélagið getur ekki sjálft verndað sína spakvitrustu og ljúfast malandi þegna fyrir öðrum eins hamfara ofsóknum og til er blásið. 

Hvæsum á þessar níðingslegu aðfarir! 

Mali Sigurðsson

 

Athugasemdir

[DoctorE (IP-tala skráð) 24.9.2011 kl. 17:39]

Konungi gæludýranna er ekki skemmt

[Halldór Egill Guðnason, 24.9.2011 kl. 21:20]

Heyr, heyr Mali.