Nú er mér öllum lokið

Í Morgunblaðinu í dag eys Soffía Auður Birgisdóttir lofi yfir bók Péturs Gunnarssonar ÞÞ í fátæktarlandi. Virðist hún, sjálfur bókmenntafræðingurinn, vera á þeirri skoðun að skáldin segi meiri sannleika með skáldskap sínum um fræðin en fræðimennirnir sjálfir með fræðimennsku sinni. Þetta er ískyggileg skoðun sem ég nenni ekki að fara nánar út í enda þýðir það ekkert. 

Og áðan horfði ég upp á það í Kastljósi að búið er að tilnefna bók Péturs til íslensku bókmenntaverðlaunanna í flokki fræðirita og bóka almenns eðlis. Samt viðurkenna menn að um skáldverk sé að ræða!

Hvað á svona fíflagangur að þýða?

Hins vegar er alveg augljóst að ég tala fyrir daufum eyrum hvað þessa bók varðar og líklega um allt annað. 

Athugasemdir

[Guðmundur Magnússon (IP-tala skráð) 5.12.2007 kl. 21:31]

Sæll Sigurður,

Það er ekki rétt að þú talir fyrir daufum eyrum um þetta mál. Um þessa gagnrýni hefur nýlega verið fjallað á vefnum dv.is og sjálfur hef ég skrifað um Þórbergsbókina á bloggið mitt.

Ég hnaut líka um þessa umsögn Soffíu í Morgunblaðinu í dag og var jafn hissa og þú. Það heyri ég líka frá fleiri mönnum.

Svo kom mér það á óvart að Minnisbók Péturs Gunnarssonar hefði í kvöld verið tilnefnd til bókmenntaverðlauna í flokki skáldrita. Ég las hana sem endurminningabók og truði öllu sem þar stóð!

En bókin er góð.

[Guðmundur Magnússon (IP-tala skráð) 5.12.2007 kl. 21:34]

Þetta átti að sjálfsögðu að vera Minnisbók Sigurðar Pálssonar!

[Lára Hanna Einarsdóttir, 6.12.2007 kl. 00:22]

Ef þú hættir að blogga verður lífið litlausara. Haltu bara áfram. 

[Sigurður Þór Guðjónsson, 6.12.2007 kl. 17:13]

Sagt er að bók Péturs sé "skáldfræðiritið". Það er sem samt skáldað fræðirit. Hvað eru menn eiginlega komnir út í? Sjá menn ekki mótsögnina og ógöngurnar sem við blasa? Svo verður þetta kannski tíska. En það mun gengisfella alla heiðarlega fræðimennsku. Fræðimennska felst í því að leiða fram staðreynir og túlka þær en ekki skálda upp etthvað eða skálda um eitthvað. Orðið "skáldfræðirit" er mótsögn í sjálfu sér.  

[Sigurður Þór Guðjónsson, 6.12.2007 kl. 17:15]

Í fyrsta sinn sem orðið er þarna nefnt átti ekki að vera greinir heldur bara "skáldfræðirit". " Skáldfræðirit" - hlálegasta orð allra tíma.  

[Sigurður Þór Guðjónsson, 6.12.2007 kl. 17:23]

Fáum við ekki bráðum "skáldfræðirit" um sagnfreæðileg efni: "Skáldfræðisaga tuttugustu aldar, einstök sagnfræðibók um atburðir sem aldrei gerðust. Skáldsga sem enginn hálfviti má láta fram hjá sér fara.

Svo finn ég á mér að ÞÞ í fátækrarlandi fremur en Bíbi fái verðlaunin. Það verður kóróna vitleysunnar.

[Svava frá Strandbergi , 7.12.2007 kl. 02:21]

Ég hífi þig upp á rassgatinu ef þú tekur upp á því að leggjast í botnhreinsun á ný. Nú er kominn tími til að tjarga og gera vel sjófært.