Friðrik var bestur

Á vefnum er síða þar sem stig skákmanna eru reiknuð eftir vissu kerfi á ýmsan máta, líka langt aftur í tímann, fyrir daga Elostiganna. Þarna er hægt að sjá hvað einstakur skákmaður skoraði hátt á hverjum tíma með tilliti til annarra.

Það kemur fram að þegar Friðrik Ólafsson var stigahæstur, eftir millisvæðamótið í Portoroz haustið 1958, sem hann hlaut stórmeistaratitil fyrir, var hann 13. stigahæsti skákmaður í heiminum. Enginn íslenskur skákmaður hefur náð viðlíka árangri. Ég efast um að menn geri sér fyllilega grein fyrir því núna hve þetta var einstætt afrek. Sá sem næstur kemur er Jóhann Hjartarson sem var nr. 30 í nóvember 1988, Helgi Ólafsson nr. 38 í ágúst 1986 og síðar, Jón L. Árnason nr. 73 í apríl 1987 og Margeir Pétursson nr.  78 í nóvember 1986. 

Það er gaman að þessari vefsíðu þó ekki geti ég lagt dóm á áreiðanleika útreikninganna.  

Enginn Íslendingur átti eins mikinn þátt í að glæða skákáhuga Íslendinga sem Friðrik og þetta varð til þess að þeir urðu með tímanum einhver sterkasta skákþjóð veraldar og urðu nr. 5 á ólympíuskákmótinu í Dubai 1986. Þá reis gullöld skákarinnar á Íslandi hæst, ásamt árangri Friðriks árið 1958. (Fyrir daga Friðriks var Ásmundur Ásgeirsson nr. 32 í september 1939).

Gullaldir koma og fara. Þær verða til af einhverjum margs konar ástæðum sem koma saman. Það er ekki hægt að búa þær til með átaki. Þrátt fyrir hetjulega tilraun skákáhugamanna hefur ekki tekist að gera Ísland síðustu ár að einni af  allra mestu skákþjóð veraldar. Hún er nú nr. 43 á stigalista FIDE.

Skákheimurinn sjálfur er líka mikið breyttur og sumir segja jafnvel að dagar skákarinnar séu senn á enda. 

En þetta var gaman þegar mest var gaman. Ég man vel  þegar Friðrik Ólafsson var upp á sitt besta og eitthvert mesta stolt þjóðarinnar og eftirlæti. Öll þjóðin fylgdist með honum. Afhverju kemur ekki út ævisaga þessa manns? Mikið hlýtur hann að geta sagt mikið frá merkum stórmeisturum og athyglisverðum minni spámönnum sem enginn Íslendingur nema hann getur sagt af sögur. Að ekki sé nú minnst á skáksögu landsins og jafnvel heimsins frá því um miðja tuttugustu öld. 

 

 

Athugasemdir

[Sæmundur Bjarnason, 1.4.2009 kl. 22:59]

Fyrir nokkrum árum var haldið hér í Reykjavík heimsmeistaramót skákforrita. Ekki komu höfundar með öllum skákforritum sem kepptu. Þurfti því fólk til að færa mennina eftir fyrirsögn forritanna. Ég lenti í því. Einn daginn kom Friðrik í heimsókn. Skákstjóri og fyrirsvarsmenn mótsins voru uppveðraðir af því að "Grandmaster Olafsson" skyldi láta svo lítið að heimsækja staðinn. Friðrik er í miklu áliti meðal skákmanna heimsins. 

[Hildur Helga Sigurðardóttir, 3.4.2009 kl. 03:18]

Friðrik var flottur, þó að fyrir mína tíð væri.  Það voru reyndar líka nokkrir sem á eftir honum komu.

En meðal annarra orða Sigurður, ekki hætta að blogga um veður.   Hvern ætlar þú að láta fá þig til þess ?

[Tryggvi Marteinsson (IP-tala skráð) 3.4.2009 kl. 22:12]

Ég kaupi þá bók. Það er alveg á hreinu að skrifaðar hafa verið ævisögu af minna tilefni. Friðrik er (var) ekki bara frábær skákmaður heldur nær hann því að verða forseti FIDE og seinna skrifstofustjóri Alþingis. Sennilega er um að kenna hógværð hans og lítillæti að hann er ekki komin á bók eða hvað ?