Reykviskt veður

Það hellirigndi á borgarstjórann þegar hún setti Menningarnótt í dag. Hún talaði um að það væri bara "reykvíkst veður". Það á víst að skilja sem svo að hér sé alltaf "rok og rigning". Það virðist vera innprentað í fólk að mikil "rigning og rok" sé eitthvað sérstaklega dæmigerð fyrir landið og þá líka Reykjavík. Auðvitað er oft svona veður en enn þá oftar annars konar veður, jafnvel blíðviðri viku eftir viku.

Hið dæmigerða íslenska veður er ekki endilega "rok og rigning". Hið "dæmigerða" íslenska veður er reyndar varla til því hér er veðráttan mjög breytileg sem þýðir samt ekki að hún sé endilega svo vond. Hér eru vetur til dæmis furðulega mildir. Sumrin hafa farið mjög  batnandi síðari ár eða réttara sagt færst aftur í það horf sem þau voru mikinn hluta 20. aldar eftir all-langt skeið með hraklegum sumrum.

Það er líka rangt sem oft heyrist, bæði í gamni og alvöru, að veður séu "betri" fyrir norðan en á suðurlandi. Til dæmis er sólríkara fyrir sunnan en á norðurlandi fyrir utan það að þar er hlýrra að jafnaði. Og hin síðari ár hefur fremur mátt búast við mestu hitunum á suðurlandi en fyrir norðan.

Þetta skiptir náttúrlega ekki miklu máli hvernig borgarstjórinn komst að orði og ekki ber svo sem að taka það of alvarlega. Allt var þetta á léttu nótunum mælt í mikilli rigningu. 

Mér finnst samt þessi klisja sem klingir  hve nær sem rignir að það sé eitthvað sérstaklega dæmigert veður fyrir Ísland að þar sé rigning orðin ósköp þreytandi.

Af því að hún gengur ekki upp.

Hitt er annað mál að ég er ekki frá því að Mennngarnótt sé heldur seint að sumrinu. Hitafar að meðallagi er þá farið að lækka talsvert. Það er líka hættar við votviðrum og hraglanda heldur en um hásumarið.

 

 

Efndir forseta Íslands í Kína

Forseti Íslands svaraði gagnrýni á það að hann færi á ólympíuleikana meðal annars með því að árangursríkara væri að reyna að þrýsta á kínversk stjórnvöld í mannréttindamálum en hundsa þau.

Nú hefur forsetinn hitt forseta Kína. Samkvæmt fréttatilkynningu   frá forsetaembættinu var ekki sagt eitt einasta orð um mannréttindamá en hins vegar skeggrætt um orkumál og handbolta!

Fyrir skemmstu var sagt frá því í fréttum að tvær konur um áttrætt í Peking ættu fangelsisdóm yfir höfði sér fyrir að mótmæla því að þær voru hrakar af heimilum sínum beinlínis vegna undirbúnings ólympíuleikanna. Sömu sögu er að segja af þúsundum annara Kínverja.

Skiptir þetta ekki máli? Mættu Íslendingar ekki gefa þessu og öðru álíka sem gerst hefur í Kína í aðdraganda ólympíuleikanna gaum þegar þeir gleðjast yfir því að íslenska handboltaliðið kemst á verðlaunapall á ólympíuleikunum?

Hvort skiptir meira máli hverful frægð í kappleikjum eða grimmileg mannleg örlög?

 

 

Góð ákvörðun

Þessi tíðindi mega ekki kafna í áhuganum fyrir leik Íslendinga í undanúrslitunum á ólympíuleikunum.

Björn Bjarnason, sama sem bloggvinur minn, hefur tekið þá ákvörðun að mál Páls Ramses verði tekið til umfjöllunar á nýjan leik.

Það er gaman að eiga slíkan mann sem sama sem bloggvin!

Mál Ramses tekið fyrir á ný

Alveg sama

Ég held að Spánverjar nái fljótlega yfirtökunum í leiknum og haldi þeim til leiksloka. 

Annars er mér alveg sama hver vinnur.

Ætli ég sé landráðamaður?

Í gær var í fréttum sagt frá tveimur áttræðum konum í Peking sem eiga fangelsi yfir höfði sér fyrir að mótmæla því að þær misstu heimili sín beinlínis vegna ólympíuleikanna.

Það ranglæti finnst mér skipta meira máli en það hver vinnur þennan leik.

 

 

Dagbækurnar á netið?

Ég ætti kannski að setja dagbækurnar sem ég hef haldið síðan 3. maí 1962 inn á netið. Í þeim eru að vísu ekki leynimakk þeirra sem telja sig útvalda til að stjórna landinu, en ég get alveg lofað því að þar er æsilegt og hneykslanlegt efni; slúður, rógur, lastmælgi, illkvittni, trúnaðarsamtöl, leyndarmál annarra, guðlast og svakalegt klám.  

Nei annars, ég ætla ekki að gera þetta. Það er af því að ég er ekki gersneyddur tillitssemi í garð náungans. 

By the way: Ýmsir hafa lýst yfir áhuga sínum að erfa eftir mig dagbækurnar þegar ég hrekk upp af sem verður innan skamms sem betur fer. En ég ætla að brenna þær og sjálfan mig með.

Hér eru myndir af dagókunum mínum en lítið sést þarna  til dagbókanna síðustu 12 árin því þann tíma hefur hún verið tölvuvædd. 

Ofbeldi

Ég hef óbeit á öllu ofbeldi. Ekki síst gegn börnum.

Ég fordæmi allt ofbeldi gegn konum og körlum. En mér myndi aldrei detta í hug að fordæma bara ofbeldi gegn konum. eða bara ofbeldi gegn körlum. 

Flengingar barna eru alltaf ruddalegt athæfi

Það finnst mér skrýtinn skoðun hjá dómaranum þegar hann segir að flengingar á "óþekkum" börnum séu ekki sjálfkrafa yfirgangur, ruddalegt eða ósiðlegt athæfi.

Mikið er ég ósammála. Ef einhver tæki sig nú til og hýddi dómarann á beran bossann ætli honum myndi ekki finnast það vera yfirgangur, ruddalegt og fullkomlega ósiðlegt athæfi?

Mín skoðun á flengingum barna er einföld og jafnréttissinnuð með afbrigðum. Það er alveg jafn ruddalegt og lítillækkandi að rassskella börn og að rassskella fullorðinn mann gegn vilja hans. En rassskellingar ku vera iðkaðar með upplýstu samykki  í sumum kinkyleikjum fullorðinna. Það er önnur saga og ekki par falleg eður kristileg. 

En nú þarf ég að fara að flengja hann Mala fyrir déskotans óþekktina í honum alltaf hreint.

Flengingar ekki alltaf ruddalegt eða ósiðlegt athæfi

Glæpir og refsingar

Jafnaðargeð er undirstaða alls réttlætis. 

Þurrkar

Það er engin ástæða til að gera frétt úr því þó örlítið næturfrost geri einhvers staðar á landinu um miðjan ágúst. Slíkt gerist svo oft að það er ekki tiltökumál. Svo er þetta sett upp eins og nú sé að kólna og eiginlega haustið að koma.  

Í júlí voru tvær frostnætur í byggð og aðra nóttina á mannaðari veðurstöð. Báða dagana fór hitinn vel yfir 20 stig mest á landinu. Í júní voru 14 frostnætur. 

Næturfrost hefur mælst gegnum árin á einhverri mannaðri veðurstöð alla daga í júlí og ágúst. Þetta geta menn til dæmis séð á veðurdagatalinu sem er á þessari bloggsíðu undir Síðum. 

Þegar (sjálfvirkar) veðurstöðvar eru orðnar eins margar og nú er má búast við að næturfrost mælist ansi oft.

Þessi frost núna eru ekki til vitnis um að neinir kuldar séu komnir til landsins eða þeir séu yfirvofandi. Það er bara útgeilsun í björtu og kyrru veðri sem veldur. Þvert á móti hefur ágúst verið með þeim hlýrri það sem af er.

Hitt er aftur á móti eitthvað til að tala um að ekki hefur síðan í síðustu viku júlí mælst nein úrkoma í Ásgarði í Dölum, á Vestfjörðum og sums staðar í Skagafirði. Nú er hins vegar gert ráð fyrir rigningu á næstunni víðast um land.

Frostið bítur kinnar á nóttunni

Öskjuhlíð

Líf mitt er fullt af eins manns hefðum sem ég hef skapað sjálfur gegnum árin. Ein er sú að fara upp í Öskjuhlíð á góðviðrisdögum eftir að komið er fram í ágúst. Það er svo gaman að ganga  göngustígana í suðurhlíðum hennar. Mest gaman er að stígnum sem liggur að grjótgörðunum. Það er hins vegar ótrúlega erfitt að finna rétta stíginn og þó ég hafi oft farið þarna fann ég hann ekki í dag. Það þyrfti að merkja hvert þessir stígar liggja. Þegar ég var strákur var hægt að fara á berjamó í Öskuhlíðinni. Nú er þar berjalyngið áfram en engin ber á því. Ekki veit ég hvernig á þessu stendur.  

Ég er ekki viss um að þessi mikli trjágróður sé til bóta í Öskjuhlíðinni. Það er orðið erfitt að finna sæmilegar skvompur þar sem sólar nýtur. Útsynið af Öskuhlíðinni er frábært. Snæfellsjökull blasti við og ekki er hann nú næstum því horfinn eins og ein fíflafréttin á Mbl.is er þó að segja.

Ég bjó á unglingárunum í Hlíðunum. Þess vegna var ég vanur að enda Öskjuhlíðaferðinar með því að ganga niður Eskihlíð og fara yfir Miklubraut inn á Gunnarsbrautina. En nú er þetta ekki hægt lengur. Þetta ótrúlega andstyggilega umferðarmannvirki sem kom í staðinn fyrir hringtorgið á Miklatorgi lokar leiðinni. Það er komin girðing yfir Miklubrautina sem varnar gangandi vegfarendum leiðarinnar. Þeir verða að beygja hjá gamla Eskihlíðarbænum og ganga óraleið eftir umferðarbrúnni og fara síðan hasarderaðan veg yfir umferðargötur þar sem ekkert tillit er tekið til gangandi fólks.

Aðeins nokkrir metrar eru á milli neðsta hluta Hlíðahverfisins og Norðurmýrarinnar en af þessum ástæðum er samt alveg ómögulegt að komast auðveldlega milli þessara rótgrónu íbúðahverfa. Eina leiðin er um skarð í girðingunni sem liggur upp á mitt Miklatún sem hét reyndar Klambratún í mínu ungdæmi sem var á bítlaárunum. Þá var nú fjör!

Ég skil bara ekki svona heimskulegt og mannfjandsamlegt borgarskipulag.  

Og þessi kaninka varð á vegi mínum í Öskjuhlíðinni í dag.